Smutno mi

Zaniedbalam bloga.

Przepraszam, ..przepraszam sama siebie, za co? A za to ze moje mysli zostawilam dla siebie, w swoim wnetrzu, im wiecej ich jest tym mi gorzej. Dusze sie, ja sie znowu dusze..

Szukam celu w zyciu, szukam sensu..., bo tak naprawde go zgubilam, tylko nie wiem kiedy..

Jestem zabiegana, moja glowe zaprzata tyle niepotrzebnych spraw. Nie radze sobie.. mam tyle przyjaciol, a tak niewiele potrafi mi pomoc. Szkoda.

Czy ja potrafie kochac?

A jesli nie potrafie.. Jakbym nie potrafila, to by mnie tak nie bolalo, prawda? Jestem egoistka? Jestem! Mysle tylko o wlasnym szczesciu.., ale po co mam sie meczyc? Udawac.. oklamywac sama siebie. Juz wystarczajaco duzo w moim zyciu klamstw. Przykre.

Uhh..